.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
4 mei herdenking Driezum 2016
donderdag 5 mei 2016, 2:38
Laatst bijgewerkt: woensdag 18 mei 2016, 20:07
Dodenherdenking Driezum woensdag 4 mei 2016
.JPG)
Even als in voorgaande jaren werd er tijdens de dodenherdenking bij het beeld “Hoeder fan ’e frede” weer een zogenaamd dodenappél gehouden. Kinderen van de basisscholen lezen hierbij de namen van de slachtoffers uit onze dorpen voor en ook de namen van de Engelse militaiern die in 1942 bij Driezum zijn neergeschoten.
Aansluitend werd het gedicht “Vrijheid ” voorgelezen door Minke Boersma . Hierna volgde de stille tocht naar de begraafplaats bij de hervormde kerk waar bloemen werden gelegd bij de Engelse graven.
Na terugkomst bij het monument werd de taptoe gespeeld door Tjitske Marinus waarna de twee minuten stilte in acht werden genomen voor de Nederlandse oorlogsslachtoffers. Herdacht werden al diegenen die sinds het uit breken van de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen, ook de Nederlanders die zijn omgekomen in oorlogssituaties en bij vredesoperaties na de Tweede Wereldoorlog. Hierna kregen de nabestaanden en de overige aanwezigen, gelegenheid bloemen te leggen bij het monument. Jelmer Roodhart en Theo Zwart legden een krans namens de bevolking van Driezum en Wâlterswâld.
Emeritus ds. Andries Kobus, hield een toespraak waarin hij benadrukte waarom wij de vrijheid moeten omarmen. Korte redevoering ds. Andries Kobus(PDF)
De muzikale omlijsting werd verzorgd door muziek vereniging Excelsior.
Het thema van dit jaar was “De vrijheid omarmd” van Tamar de Waal[1].
Als de vrijheid op de proef wordt gesteld moeten we haar steviger omarmen. Dat is niet altijd even makkelijk. Zo schreef de Duits-Nederlandse schrijver en psychiater Hans Keilson (1909-2011), die zijn beide ouders in Auschwitz verloor, over de verleiding de haat van de ander klakkeloos te beantwoorden. Voordat je het weet, bespiegelde Keilson, ben je aan één kant van een gevecht gedrukt. Verruw je zoals je juist nooit wilde verruwen. Laat ook jij je haat de vrije teugel. En word je tenslotte gelijk aan wie eerst je agressor was. Sluipenderwijs ruil je humaniteit, pluralisme en eendracht in voor wraaklust, polarisatie en geweld. Omdat een ánder een onderscheid maakte tussen rassen en groepen, en jou als vijand aanwees.
